Voor de epigrafie biedt de Guide de l’épigraphiste (2010) een onmisbaar en compleet bibliografisch overzicht. Hier worden enkel de belangrijkste werken vermeld.
Om de organisatie van de epigrafie te begrijpen is het essentieel om twee zaken voor ogen te houden. Ten eerste is de uitgave van een tekst een moeilijke taak en worden teksten vaak na hun uitgave gecorrigeerd door andere geleerden. De tekst zoals men deze in een corpus of in een tijdschrift aantreft vertegenwoordigt daarom niet noodzakelijk de laatste stand der zaken. Ten tweede worden vele teksten eerst in een tijdschrift gepubliceerd. Om op de hoogte te blijven zou men dan voor de onmogelijke taak staan om alle tijdschriften te volgen. Om deze twee problemen op te lossen bestaan er voor de Griekse en voor de Romeinse epigrafie telkens hulpmiddelen (SEG en AE) die correcties en los gepubliceerde teksten verzamelen. Men kan zich in de epigrafie niet oriënteren zonder het SEG en de AE ooit in de hand gehad te hebben.